Birşeyler yapmak istiyor ama nereden nasıl başlayacağımı bilmiyordum. Çok önceden seçim gününü unutarak aldığım Mardin uçak biletleri vardı elimde üstelik . Pazar sabahı 11.00 gibi İstanbul’da olacağım için başvurup vurmamakta kararsızdım. Sonunda şansımı denemeye karar verdim. “pardon ben geç gelsem olur mu?” dedim Oy ve Ötesi sorumlularına. O çevrede fazla Gönüllü bulunmadığı için kabul ettiler, ben de seçim müşahidi oldum. Oy ve Ötesi tüm süreci çok iyi organize etti, iletişim ağı harika çalıştı. Herşey tıkır tıkır işledi.
Kaderin bir cilvesi sonucu Mardin’den erken dönünce sabah saatlerinde görev yerime ulaştım. Beni giriş katındaki ilk sınıfa vermişlerdi. Girdim, kartımı gösterip bir köşeye yerleştim. Beş dakika içinde sandık başkanımızın provokasyon uzmanı bir gürültü makinesi olduğu ortaya çıktı. “O niye öyle, bu niye böyle?” gibi gerekli gereksiz çıkışlarıyla zaten gergin olan ortamı daha da geriyordu. Kısa bir süre sonra bizim sandıkta asayişi sağlamak üzere polis gelmek zorunda kaldı. Sandık Başkanı seçmenlere bağırıp çağırmaktan vazgeçmediği için sinirlenen bir seçmen kendisinin üzerine yürüyünce sınıftakiler çareyi polisi çağırmakta buldu.
Zaman geçmek bilmediği için ben de yanımdaki diğer gözetmenlerle sosyalleşmeye başladım yavaş yavaş. Belirsiz bir konu olduğunda hemen müdahale eden HDP gözetmeni genç Ağrı’dan İstanbul’a gelmiş. İnşaat işlerinde çalışıyor, bir yandan da bir yıldır parti kollarına devam ediyormuş. AKP’li kızlar da gayet aktifti. Benim farkettiğim herhangi bir şüpheli durum olmadı.
Okulun giriş katındaki ilk sınıf olduğu için tüm yaşlı vatandaşları bizim sınıfa vermişlerdi. Yaşlıların bir kısmı nereye gideceklerini ve ne yapacaklarını kestirmeye çalışırken onlara yardım edenlere mutlaka biri itiraz ediyor, eşlik edilmemesi söyleniyor ve finalde sandık başkanı dahil olup itina ile küçük bir meseleyi bile kavgaya dönüştürüyordu.
Gün içinde biz dört gözlemci olarak beklerken 17.00 sularında sınıfa 15 kişi daha doluştu, herkesin elinde kağıtlar, herkes oy takibinde. Benim de içim rahatladı, kimse birbirine güvenmediği için tedbir üst düzeydeydi. Güzel bir şekilde oylar sayıldı, teyitler alındı. Bizim sandık görevimiz sona erdi ama sonrası ise malum, bu saatlerde hala birçok itiraz var. Sayımlar devam ediyor.
Eve gidip TV karşısına geçtiğimde içim daraldı. Sandık başında yaşadığım iç huzuru yerini hüzne bıraktı. TV’deki yorumlar, iddialar ve bitmeyen kavgalar hepimizi ümitsizliğe sürüklemiyor mu zaten? Keşke ileriye doğru adım atmak için olsa tüm bu tantana. Nafile kürekler çekiliyor, hem de son sürat geriye doğru.
